Nie wynaleziono jeszcze skutecznego leku leczącego uzależnienie od alkoholu.
W celach leczniczych są stosowane w świecie
– disulfiram,
– akamprozat
– naltrekson
– nalmefen
Mają one różne działanie i wpływają w różnych kierunkach.
Omówimy kolejno leki stosowane w terapii uzależnienia od alkoholu.
Disulfiram ( znany powszechnie, jako: Esperal, Antabuse)
Disulfiram ( znany powszechnie, jako: Esperal, Antabuse) jest środkiem typowo awersyjnym, odstraszającym. Nie leczy samego uzależnienia od alkoholu. Pomaga jedynie wymusić abstynencję. Jego działanie polega na zakłóceniu dehydrogenazy aldehydowej, czyli powoduje gromadzenia produktu pośredniego metabolizmu alkoholu w organizmie. Jest on środkiem bardzo toksycznym, powodującym bardzo nieprzyjemne objawy – silny ból głowy, nudności, wzrost ciśnienia…
Nieznany był psychologiczny aspekt działania disulfiramu — badania wykazują, że pozytywne skutki jego działania wynika przede wszystkim z chęci zerwania z nałogiem. Chęć i motywację do zerwania z nałogiem najskuteczniej można zbudować podczas psychoterapii, bez chęci skuteczność działania disulfiramu jest nikła.
Tak, więc zastosowanie disulfiramu może być jedynie pomocne przy właściwym leczeniu alkoholizmu, jeżeli pacjent ma trudności w utrzymaniu abstynencji podczas psychoterapii.
Akamprozat (Campral)
Akamprozat (Campral) to lek hamujący układ glutaminianergiczny, nie do końca wyjaśniono szczegółowy sposób jego działania. Akamprozat ułatwia utrzymanie abstynencji u uzależnionych. Badania przeprowadzane w Stanach Zjednoczonych nie potwierdzają jego skuteczności w leczeniu uzależnienia od alkoholu.
Naltrekson (ReVia, Adepend),
Naltrekson (ReVia, Adepend), działanie naltreksonu wiąże się z jego działaniem blokującym receptory opioidowe, co prowadzi do zahamowania uwalniania dopaminy. Naltrekson, jest lekiem wspomagającym leczenie uzależnienia od alkoholu. Jednak jego umiarkowana skuteczność, stwierdzona w badaniach medycznych, pokazuje, że na większość uzależnionych działa on w niewielkim stopniu.
Nalmefen (Selincro)
Nalmefen (Selincro) ma budowę chemiczną bardzo zbliżoną do naltreksonu.
W przypadku wszystkich tych leków występują liczne działania niepożądane, które powinny być brane pod uwagę przed wprowadzeniem ich do użycia. Szczególną ostrożność należy wykazać, gdy występują ( powszechne u osób nadużywających alkoholu) zaburzenia w pracy wątroby a także w przypadku zaburzeń psychicznych czy niemniej często występującej depresji.
Podsumowując należy stwierdzić, że pewnej części osób uzależnionych od alkoholu ww. środki medyczne mogą w jakimś stopniu pomóc, jednak ich stosowanie powinno być jednym z elementów kompleksowego leczenia uzależnienia od alkoholu.
Czy leczenie alkoholizmu jest skuteczne?
Alkoholizm to pojęcie obiegowe, potoczne używane m.in. przez Anonimowych Alkoholików, wspólnotę założoną w latach 30. ubiegłego wieku przez Billego.W w USA. Medycznie alkoholizm to Zespół uzależnienia od alkoholu lub uzależnienie od alkoholu.
Uzależnienie od alkoholu, czyli alkoholizm jest chorobą chroniczną, postępującą i potencjalnie śmiertelną. Nie jest możliwe całkowite jej wyleczenie, a jedynie zahamowania narastania jej objawów i szkód zdrowotnych z nią związanych.
Na zadane, więc na początku pytanie ”Czy leczenie alkoholizmu jest skuteczne? „ Nie ma prostej odpowiedzi. W związku z leczeniem uzależnienia od alkoholu powstało w społeczeństwie wiele mitów i niezrozumienia istoty tej bardzo ciężkiej choroby.
Samo uznanie nadużywania alkoholu za chorobę jest trudne dla wielu osób. Czy można im się dziwić? Chyba nie. Przecież alkoholik to lump, śmierdzący, bez pracy, zaczepiający o złotówkę przy marketach czy na dworcu.
A przecież te same objawy może mieć profesor, ksiądz, adwokat czy znany aktor. Tylko nie wyglądają tak samo. Na złą opinię dotycząca alkoholizmu, czyli uzależnienia od alkoholu „pracuje” tylko 2-3 % osób uzależnionych.
Ponad 50 % chorych świetnie potrafi ukrywać ( do czasu) swoją chorobę. Piją po prostu w samotności czy w ukryciu. Mają jednak jeden z podstawowych objawów uzależnienia od alkoholu – wewnętrzny przymus picia. Najczęściej pojawia się też następny objaw: upośledzenie kontroli picia. Mogą pojawić się objawy zespołu abstynencyjnego a także tzw. klinowanie. Traci się zainteresowania, radość z innych zajęć czy zaniedbywanie pracy lub obowiązków domowych. Na nic mają uwagi lekarza, że nie powinni pić, bo im to wyraźnie szkodzi. Obecność kilku z tych objawów daje podstawę do zdiagnozowania uzależnienia od alkoholu.
Jednak wielką przeszkodą w podjęciu leczenia alkoholizmu stanowi „mechanizm „ obronny zaprzeczania istnieniu problemów oraz pewność, że da się sobie radę samemu. Dlatego tak trudno alkoholika namówić na podjęcie leczenia. Żadne logiczne argumenty, przez długi czas, nie są w stanie przekonać uzależnionego, że ma poważny problem. To wydaje się niewiarygodne, że mimo licznych szkód związanych z piciem alkoholik uparcie zaprzecza istnieniu problemu.
Mimo dziesiątek obietnic, prób zapanowania nad piciem dalej alkoholik uważa, że leczenie w ośrodku leczenia uzależnień nie jest mu potrzebne, bo przecież „ jak będę chciał to przestanę” lub „ wcale nie muszę pić ja po prostu lubię alkohol” i tym podobne tłumaczenia. Nawet, jeżeli brzmią logicznie to są one tylko iluzją. Tylko leczenie w ośrodku leczenia uzależnień daje szansę na uratowanie się.