DSM-5 zaburzenie zw. z używaniem alkoholu
Rozpoznanie zaburzenia związanego z używaniem alkoholu wg DSM-5 należy postawić w przypadku stwierdzenia problemowego wzorca spożywania alkoholu. Wzorca, który prowadzi do pojawienia się istotnych klinicznych zaburzeń, występujących pod postacią co najmniej dwóch z poniżej wymienionych objawów w okresie ostatnich 12 miesięcy:
- Spożywanie alkoholu w większych ilościach lub przez dłuższy czas niż zamierzano
- Uporczywe pragnienie picia alkoholu albo towarzyszące temu nieudane próby ograniczenia lub kontrolowania picia
- Poświęcanie dużej ilości czasu na aktywności związane ze zdobywaniem alkoholu, piciem i likwidowaniem negatywnych skutków picia
- Głód alkoholu lub silne pragnienie, lub potrzeba picia
- Nawracające spożywanie alkoholu powodujące zaniedbywanie głównych obowiązków w pracy, szkole czy w domu
- Spożywanie alkoholu pomimo ciągłych lub nawracających problemów społecznych i interpersonalnych spowodowanych lub pogłębionych przez działanie alkoholu
- Ograniczanie czy porzucanie z powodu alkoholu ważnych aktywności społecznych, zawodowych lub rekreacyjnych
- Powtarzające się spożywanie alkoholu w sytuacjach, w których jest to ryzykowne (np. prowadzenie samochodu lub obsługiwanie maszyn przez osobę znajdującą się pod wpływem alkoholu)
- Spożywanie alkoholu pomimo ciągłych bądź nawracających problemów fizycznych lub psychicznych, prawdopodobnie spowodowanych lub pogłębionych przez działanie alkoholu
- Ujawnienie się tolerancji na alkohol związanej z potrzebą spożycia istotnie większej ilości alkoholu celem osiągnięcia pożądanego efektu lub z widocznym znacznym zmniejszeniem efektu używania tej samej ilości alkoholu
- Występowanie charakterystycznych objawów abstynencyjnych spowodowanych przerwaniem picia bądź zredukowaniem dawki alkoholu. Lub picie alkoholu/przyjmowanie substancji o podobnym działaniu z zamiarem złagodzenia albo uniknięcia objawów abstynencyjnych
na podstawie: Medyczne aspekty uzależnienia od alkoholu pod redakcją prof. Marcina Wojnara Wyd. PARPA 2017